SFS

!یاران چه غریبانه، رفتند از این خانه
اتحادیه‌ی صلصالِ سویدن وبینار «یاد یاران» را به یاد دو عزیز از دست رفته‌ی اهل قلم استاد ره‌نورد زریاب نویسنده‌ی صاحب‌نام و محمد تقی اکبر شاعر و فیلم‌ساز توانای افغانستان برگزار می‌کند. در این برنامه استادان و سخنوران عرصه‌ی ادبیات و رسانه به ابعاد مختلف کارنامه‌های ادبی و مطبوعاتی آن دو یار سفر کرده خواهند پرداخت. برنامه در اپلیکیشن زوم برگزار و از صفحه‌ی فیسبوک اتحادیه‌ی صلصال به صورت زنده پخش خواهد شد. مهمانان ارجمند دعوت شده ابوطالب مظفری، منیژه باختری، مجیب مهرداد، قنبرعلی تابش و محمدشریف سعیدی در این برنامه به با اجرای .ضیا قاسمی به گفتگو خواهند پرداخت
.دیدار ما روز جمعه ۱۵ جنوری، ساعت پنج عصر به وقت اروپا و ساعت ۲۰:۳۰ به وقت افغانستان
با احترام
.اتحادیه‌ی صلصال

•کلوب فرهنگی فردا برای گرامیداشت از کارنامه ادبی نویسنده پرآوازه افغانستان اکرم عثمان، برای نخستین بار جشنواره ادبی ویژه‌ی داستان کوتاه به نام ”جایزه ادبی اکرم عثمان” برگزار می‌کند.

•جشنواره ادبی اکرم عثمان، داستان‌های کوتاه به زبان‌های پشتو و فارسی دری می‌پذیرد و به گفته مسئولان برگزارکننده تمرکز بیشتر این جشنواره روی داستان‌های کوتاه، داستان‌نویسان برتر و تازه خواهد بود.

•قرار است مهلت پذیرش آثار ادبی تا ۲۵ ماه جنوری به پایان برسد و در نظر است دوم ماه می این جشنواره برگزار شود. رحیم غفوری از مسئولان برگزار کننده می‌گوید ”در صورت ادامه پاندمی، بخش از جشنواره بصورت حضوری و بخش دیگر بصورت مجازی برگزار خواهد شد”

متن: رادیو سویدن

به هجدهیمن جلسه از سلسله نشست های تحلیل رمان ـ اتحادیه‌ی صلصال خوش آمدید
این نشست با حضور شخصیت های ادبی مقیم اوپسالا و استکهلم، با حضور دانشجویان برگزار می شود
رمان زمستان اثر سید ضیا قاسمی برای هجدهمین نشست انتخاب گردیده است

از متن کتاب

از کلکین به بیرون نگاه می‌کنم. به تاریکی غامضی که همه جا را گرفته است. چندم ماه است امشب که مهتاب در آسمان نیست؟ شبی که از پیش نفرهای جنرال گریختم مهتابی بود. مهتاب کامل نبود. اما آن‌قدر بود که در نورش پیش پاهایم را دیده بتوانم.
وقتی با مشت به دروازه کوبیدند، به بام برآمدم و خَپ‌خَپ‌‌، بام به بام از ‌خانه‌ها‌‌ گذشتم و خودم را تا نزدیک‌های سر کوچه رساندم. روی یکی از بام‌ها که نتوانستم تشخیص بدهم از کدام خانه است، سمت کوچه‌ی پشتی، به لبه‌ی بام رفتم. خم شدم و ته و بالای کوچه را نگاه کردم. تاریک بود. غیر از صدای گریه‌ی نوزادی از داخل خانه‌ای که روی بامش بودم، صدایی نمی‌‌شنیدم و در آن نزدیکی‌ها کسی هم دیده نمی‌شد. پایین دیوار را را نگاه کردم. دیوار زیاد بلند معلوم نمی‌شد. از داخل خانه صدای مرد خانه را شنیدم که گویا به زنش ‌گفت کودک را آرام کند. با دست‌هایم از سر دیوار بام محکم گرفتم و بدنم را به پایین لغزاندم. از دیوار آویزان شدم و خودم را در کوچه‌ انداختم

انجمن صلصال برگزار می کند

اولین دوره کورس های آموزشی باشگاه موفقیت
با مدیریت آزیتا رفعت

سمینار های

مهارت های زنده گی
اصول رهبری و تکنیک های سخنرانی
و برنامه کتاب خوانی
ظرفیت پذیرش محدود است

بدلیل محدود بودن پذیرش از علاقمندان خواهش می شود تا قبل از تاریخ ۱۵ سپتمبر ثبت نام نمایند

این باشگاه چه فعالیتهایی دارد؟

باشگاه موفقیت برنامه تدریسی است که با ارائه خدمات مختلف آموزشی و مشورتی به اعضائ خود کمک می کند تا از طریق افزایش مهارتهای خویش به توانمندی برسند و در مسیر پیشرفت و موفقیت قدم بردارند.

این باشگاه چه فعالیتهایی دارد؟

این باشگاه از طریق برگزاری سمینار، برنامه کتابخوانی و دعوت از سخنران مهمان تلاش می کند تا دانش و مهارت اعضای خود را ارتقاء دهد.

چه موضوعاتی در این باشگاه ارائه می شوند؟

این باشگاه در حال حاضر سه بخش اصلی را در نظر گرفته است. در ابتدا بر روی افزایش مهارت های فردی اعضاء تمرکز می شود که شامل مهارتهای زندگی می باشد و موضوعات زیر را آموزش می دهد: خودآگاهی، همدلی، مدیریت استرس، مدیریت خشم، ارتباط موثر، ارتباط بین فردی، مهارت تصمیم گیری، مهارت حل مشکل، تفکر خلاق و تفکر انتقادی. در بخش دوم؛ این باشگاه به موضوعات رهبری مانند دیدگاه، ماموریت، ارزشها، کار تیمی، حل تضاد و غیره پرداخته می شود. در آخرین بخش نیز اصول سخنرانی و مصاحبه آموزش داده می شود.

Seminarier:

Färdigheter för livet
Ledarskaps principer
Föreläsnings tekniker
Bokläsnings program

På grund av begränsade platser ber vi intresserade att anmäla sig innan 15e september.

Succéklubben är en kunskapsverksamhet som erbjuder olika råd och stöd till sina medlemmar i syfte att de genom ökade färdigheter kunna få bättre kapacitet för framgång.

Genom att hålla seminarium, bjuda in föreläsare, ordna bokläsning försöker succéklubben öka sina medlemmars kunskaper och färdigheter.

Klubben vill fullfölja insatsen i tre steg. I första steg ligger fokus på att öka individuella färdigheter för livet och jobba med självmedvetenhet, sympati, hantering av stress och ilska, fungerande kontakt, beslutsamhet, problemlösning, kreativitet och kritiskt tänkande. I nästa steg jobbar med ledarskapsfrågor såsom attityd, uppdrag, värden, teamarbete, konflikthantering osv. I sista steg undervisar tal – och samtals principer.

به هفدهیمن جلسه از سلسله نشست های تحلیل رمان ـ انجمن صلصال خوش آمدید
این نشست با حضور شخصیت های ادبی مقیم اوپسالا و استکهلم، با حضور دانشجویان برگزار می شود
رمان ملت عشق اثر الیف شافاک برای هفدهمین نشست انتخاب گردیده است

بریده های از کتاب ملت عشق

پیمودن راه حـق کار دل است، نه کار عـقل. راهنمایت همیشه  دلـت باشد، نه سری که بالای شانه‌هایت است. از کسانی  باش که به نـفـس خـود آگاهـند، نه از کسـانی که نــفــس خـــود را نـادیــده مـی‌گیـرند. (کتاب ملت عشق – صفحه ۶۹)

تقریبا همه برنامه‌های آشپزی تلویزیون را تماشا می‌کرد، اما هیچ‌کدام به نظرش واقعی نمی‌رسیدند. این‌که در این برنامه‌ها غذا پختن را با «ابداع»، «خلاقیت»، حتی «دیوانگی» یکی می‌دانستند به نظرش عجیب می‌رسید. آشپزخانه آزمایشگاه که نیست! بگذار دانشمندان آزمایش بکنند، هنرمندها عجیب و غریب باشند! آشپزی اما چیز دیگری است. برای این‌که آشپز خوبی باشی، نه آزمایش لازم است نه دیوانه بودن! (کتاب ملت عشق – صفحه ۱۰۱)

شمس با همان لحن آرام و باوقار ادامه داد: «شاگر موقرمز، می‌گویی می‌خواهی به دریای تصوف قدم بگذاری، اما حاضر نیستی بهایش را بپردازی. این‌طوری نمی‌شود! برای یکی پول و ثروت تله اصلی است، برای یکی دیگر شهرت و مقام، برای دیگری تن و شهوت! انسان در وهله اول باید از شرّ چیزی خلاص شود که در این دنیا بیش‌ترین اهمیت را برایش دارد. این شرط اول قدم گذاشتن در این راه است. (کتاب ملت عشق – صفحه ۱۳۹)

زندگی عذابی تمام‌نشدنی است. انگار همیشه بین زندگی و مرگ گیر کرده‌ام، همیشه در برزخم. (کتاب ملت عشق – صفحه ۱۵۷)

هر انسانی به کتابی مبین می‌ماند در جوهره‌اش؛ منتظر خوانده شدن. هر کدام از ما در اصل کتابی هستیم که راه می‌رود و نفس می‌کشد. کافی است جوهره‌مان را بشناسیم. فاحشه باشی یا باکره؛ افتاده باشی یا عاصی، فرقی نمی‌کند؛ آرزوی یافتن خدا در قلب همه ما، در اعماق وجودمان پنهان است. از لحظه‌ای که به دنیا می‌آییم، گوهر عشق را درونمان حمل می‌کنیم. (کتاب ملت عشق – صفحه ۱۷۲)

عشق خدا به دریا می‌ماند. هر انسانی به قدر ذاتش از آن آب برمی‌دارد. این‌که هر کسی چقدر آب برمی‌دارد به گنجایش ظرقش بستگی دارد. یکی ظرفش خمره است، یکی دلو، یکی کوزه، دیگری پیاله. (کتاب ملت عشق – صفحه ۲۳۸)

انسان هرگاه نقص‌ها و عیب‌ها و هوس‌ها و اشتیاق‌های نفسش را شناخت و قصد کرد اصلاحش کند، آن زمان به سفری درونی می‌رود. از آن به بعد چشمانش نه رو به بیرون، بلکه رو به درون می‌چرخد. به این ترتیب گام‌به‌گام به منزل بعدی نزدیک می‌شود. این منزل، از منظری، درست برخلاف منزل پیشین است. در این‌جا فرد به جای آن‌که مدام دیگران را مقصر بداند، همیشه تقصیر را در وجود خودش می‌یابد. در هر واقعه‌ای خودش را می‌کاود و مقصر می‌داند. این پله، پله «عالمِ زیبا و منِ زشت» است. (کتاب ملت عشق – صفحه ۲۵۲)

کائنات وجودی واحد است. همه‌چیز و همه‌کس با نخی نامرئی به هم بسته‌اند. مبادا آه کسی را برآوری؛ مبادا دیگری را، به خصوص اگر از تو ضعیف‌تر باشد، بیازاری. فراموش نکن اندوه آدمی تنها در آن سوی دنیا ممکن است همه انسان‌ها را اندوهگین کند. و شادمانی یک نفر ممکن است همه را شادمان کند. (کتاب ملت عشق – صفحه ۳۱۰)

مرزهای عقل و منطق ممکن است کاملا قاطع باشد. ما در عشق همه مرزها و جدایی‌ها محو می‌شوند. (کتاب ملت عشق – صفحه ۳۳۷)

دنیا چاه پریشانی است در نبودِ شمس. (کتاب ملت عشق – صفحه ۴۲۹)

تسلیم شدن در برابر حق نه ضعف است نه انفعال. برعکس، چنین تسلیم شدنی قوی شدن است به حد اعلی. انسان تسلیم شده سرگردانی در میان موج‌ها و گرداب‌ها را رها می‌کند و در سرزمینی امن زندگی می‌کند. (کتاب ملت عشق – صفحه ۴۳۵)

اگر یکی را که دوستش داری از دست بدهی، بخشی از وجودت همراه با او از دست می‌رود. مانند خانه‌ای متروکه اسیر تنهایی‌ای تلخ می‌شود؛ ناقص می‌مانی. خلا محبوبِ از دست رفته را همچون رازی در درونت حفظ می‌کنی. چنان زخمی است که با گذشت زمان، هر قدر هم طولانی، باز تسکین نمی‌یابد. چنان زخمی است که حتی زمانی که خوب شود، باز خون‌چکان است. گمان می‌کنی دیگر هیچ‌گاه نخواهی خندید، سبک نخواهی شد. زندگی‌ات به کورمال‌کورمال رفتن در تاریکی شبیه می‌شود؛ بی‌آن‌که پیش رویت را ببینی، بی‌آن‌که جهت را بدانی، فقط زمان حال را نجات می‌دهی… شمع دلت خاموش شده، در شب ظلمات مانده‌ای. (کتاب ملت عشق – صفحه ۴۹۶)

عمری که بی عشق بگذرد، بیهوده گذشته است. نپرس که آیا باید در عشق الهی باشم یا عشق مجازی، عشق زمینی یا عشق آسمانی، یا عشق جسمانی؟ از تفاوت‌ها تفاوت می‌زاید. حال آنکه به هیچ متمم و صفتی نیاز ندارد عشق. خود به تنهایی دنیایی است عشق. یا درست در میانش هستی، در آتشش، یا بیرونش هستی، در حسرتش. (کتاب ملت عشق – صفحه ۵۰۸)

بخش دوم 

نیروی حاکم نه تنها با گرفتن امید از مردم آنها را به لحاظ روحی استثمار می‌کند، بلکه از لحاظ جسمی نیز آنها را دستکاری می‌کند. برجسته کردن وجهه‌ی حیوانی نیکی و زن، تاکید بر گرفتن صفات انسانی از فرد تحت یک سیستم استبدادی دارد. این ایده در ادامه با این واقعیت تقویت می‌شود که ارجاع به شخصیت‌های این رمان با نام آنها صورت نمی‌گیرد، یا بهتر است بگویم آنها دیگر به نام شان تعلق ندارند. شخصیت اصلی تنها در آغاز با نام خود شناخته می‌شود، اما پس از اغفال شدن در شن صرفاً به عنوان «مرد» یاد می‌شود. از قضا نیکی و بقیه به ابزار کار تقلیل می‌یابند. وظیفه‌ی نجات دادن روستا، هویت آنها را به کیفیات جسمیِ محض محدود می‌کند، آنها وجود بی‌نام و لباس‌های یکسان دارند که هیچ خصلتی متمایزی از خود نشان نمی‌دهند.

از آنجا که اگزیستانسیالیسم فلسفه‌ای است با محوریت اصلی وجود انسان که شامل تمام جوانب وجودی نظیر ترس، ناامیدی، و به طور کلی مادیات و معنویات می‌شود، ناگزیر باید انتظار داشته باشیم که با انگیزه‌های طبیعی انسان، عمدتاً سکس نیز سروکار داشته باشد. سارتر اشتیاق به عشق سکسی را در انسان بیش از میل به آزادی جسمی می‌بیند. «نگرش سکسی به بقیه یک سلوک بنیادی در انسان است.» (سارتر، هستی و نیستی).

اشاراتی مکرر درباره‌ی تمایلات جنسی مرد و زن داستان، و مفاهیم مرتبط با آن در رمان وجود دارد. منتها هرجا که جذابیت جنسی روابط آنها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، زن کاملاً فیزیکی و عمدتاً عاری از شاعرانگی توصیف می‌شود. یا به عبارت دیگر وقتی کشش‌های غریزی ظاهر می‌شود، شخصیت‌ها در چارچوب گوشت و جسم تصویر می‌شوند. آنها مرد و زنی اند که هر کدام جداگانه به سرگذشت خود نگاه می‌کنند و در حین امتزاج گوشتی هیچکدام به آگاهی درونی از همدیگر نمی‌رسند. 

این با تعریف سارتر از تجربه‌ی سکسی مغایرت دارد، او در «هستی و نیستی» صحنه‌ی از دو نفر را توصیف می‌کند که در حال فیدبک دادن به یکدیگر، همزمان از بدن همدیگر نیز آگاه هستند. بدین شکل که مردی در یک بار زنی چند میز دورتر می‌بیند. در حقیقت او زند را در آیینه می‌بیند و او را بسیار جذاب می‌یابد. در همین حال زند نیز مرد در آیینه جذاب می‌یابد. هر کدام پی‌می‌برند که دیگری او را دنبال می‌کند و هر یک از این توجه خوشحال هستند. این باعث می‌شود هر یک از آنها از خود به عنوان هدف (اُبژه‌ی) تحسین و علاقه‌ی دیگری آگاه باشند. از آنجا که زن و مرد با آگاهی از این که ابژه‌ی تحسین و علاقه هستند، به شدت از تن‌مندی خودشان در کنار تن دیگری آگاه اند. سارتر این هوشیاری متقابل که فرد تحسین شده نیز تحسین می‌کند را به نام «تن‌مندیِ دوسویه‌ی مضاعف» یاد می‌کند. 

تجربه‌ی جنسی به مفهوم سارتری آن برای هر دو شخصیت به یک اندازه ناممکن است، زیرا آنها نمی‌توانند از نگاه برده‌گونه به همدیگر فرار کنند و این منجر به از دست رفتن آزادی هردو می‌شود. خلاصه کنم، چنین رابطه‌ای -چه به آن عشق گفته شود و چه آمیزش جنسی- محکوم به شکست است. تا آنجا که جنگ بین آزادی‌ها در جریان است، هر چه فرد در چنین شرایطی بیشتر گرفتار شود، به همان اندازه از خود واقعی و مستقل خود دورتر می‌شود.

پس برگردیم به تلاش برای حصول آزادی

نیکی برای گریز از حبس دست به کار می‌شود، او پس از سه ماه زندگیِ بی‌معنی و کار در گودال آزادی خود را به عنوان دستمزد ادعا می‌کند. اما با بی‌تفاوتی روستایی‌ها روبرو می‌شود. استیصال، سرخوردگی، ملالت و تکرار در زندگی غم‌انگیز است. اما غم‌انگیزتر از آن بی‌تفاوتی مردم نسبت به ‌آن است. هیچ‌کس سعی نمی‌کند برای این بی‌معنایی، معنای جدیدی ایجاد کند و حتی وقتی احتمال آزادی از طریق نردبان در بعضی خانه‌ها باقی مانده باشد، هیچ تلاشی صورت نمی‌گیرد. بیهودگی وجود، الگوهای تکراری زندگی روزمره و ناامیدی ذاتیِ که این پوچی ایجاد می‌کند، مانع اقدام فرد برای تغییر اوضاع می‌شود.

دوره‌ی آموزشی داستان‌نویسی

هم‌زمان با شروع سال تحصیلی جدید در سویدن، انجمن صلصال نیز چندین کلاس و کارگاه آموزشی را طراحی کرده و در دست اجرا دارد. یکی از این دوره‌های آموزشی اختصاص به داستان‌نویسی دارد که بنا به درخواست تعدادی از دوست‌داران ادبیات فارسی، برگزار خواهد شد. علاقمندان به شرکت در این کلاس‌ها می‌توانند با رجوع به نشانی الکترونیکی درج شده در پوسترِ اطلاع‌رسانی، ثبت نام کنند.
با سپاس